MEMORIA VISUS*_ 2010
Εικόνες που συνέλεξε το βλέμμα την περσινή χρονιά
# άλμπουμ _άλφα #
Απόπειρα ενός πολυεπίπεδου σχολιασμού
με οδηγό την εμπειρία της οπτικής μνήμης
01 # Kτίριο Narkomfin dom-Kommuna _ 1928 _ Mόσχα
Αρχιτέκτονες_Mοisei Ginsburg, I. Milinis and S. Prokhorov
Αγώνας για τη διάσωση της κληρονομιάς της ουτοπίας
# άλμπουμ _άλφα #
Απόπειρα ενός πολυεπίπεδου σχολιασμού
με οδηγό την εμπειρία της οπτικής μνήμης
01 # Kτίριο Narkomfin dom-Kommuna _ 1928 _ Mόσχα
Αρχιτέκτονες_Mοisei Ginsburg, I. Milinis and S. Prokhorov
Αγώνας για τη διάσωση της κληρονομιάς της ουτοπίας
Φωτογραφίες εποχής από ένα μοναδικό κτίριο κοινοβιακής κατοίκησης στη Μόσχα του 1928. Το περίφημο κτίριο Narkomfin Dom-Kommuna, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Moisei Ginzburg μαζί με τους Ι. Millinis και S.Prokhorov. Η σημερινή του κατάσταση είναι σχεδόν απελπιστική καθώς έχει παραμείνει ασυντήρητο για πολλά χρόνια. Το επισκέφθηκα στο τέλος του 2009 και κατάφερα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες εξωτερικά, μιας και οι σημερινοί κάτοικοί του δεν μας θεώρησαν και πολύ ευπρόσδεκτους για εσωτερικές ξεναγήσεις.
Κοιτάζω τις φωτογραφίες του 1930 στη χιονισμένη Μόσχα με τα μικρά παιδιά και σκέφτομαι πως σήμερα μετά από 80 χρόνια υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι ηλικιωμένοι που θα΄ χουν πολλά να μας διηγηθούν. Η γραμμική σε όλο το μήκος της πρόσοψης τοποθέτηση των εσωτερικών διαδρόμων – οδεύσεων επέτρεπε στους ενοίκους να συναντιούνται σε ένα κλειστό στεγασμένο και ζεστό κοινόχρηστο χώρο, αφήνοντας άπλετο φως να μπαίνει μέσα από τα μακρόστενα παράθυρα με την ισχυρή επιμήκη γεωμετρική οργάνωση ,διευκολύνοντας τις κινήσεις και μεταθέτοντας ουσιαστικά την κυκλοφορία και την επικοινωνία ανάμεσα στις μονάδες της κατοικίας από τον παγωμένο εξωτερικό δρόμο μέσα στον ίδιο τον οργανισμό του κτιρίου του κοινοβίου.
Αυτή η τολμηρή συνθετική επεξεργασία δεν επιλύει μόνο ζητήματα που απαιτούν αρχιτεκτονικό χειρισμό αλλά αποτελεί και ουσιώδη πολεοδομική χειρονομία. Το κτίριο της κομμούνας αποκτά έτσι μια ιδιαίτερη σχέση με την πόλη που το περιβάλλει ενώ παράλληλα διαθέτει και μια εσωτερική δομή μονάδων κατοικίας (π.χ. οι κοινές κουζίνες) αλλά και χώρων κυκλοφορίας που επιτρέπουν στους ενοίκους τη μέγιστη δυνατή συνάντηση σε δραστηριότητες της μέρας και βέβαια την αναγκαία μόνωση στις προσωπικές τους στιγμές.
Ο χώρος της επίστεψης στο δώμα οργανώνεται με στιβαρό στερεομετρικό τρόπο που τον καθιστά ιδιαίτερο και του προσδίδει τεκτονικότητα και έχει σίγουρα αποτελέσει πρότυπο για αντίστοιχου τύπου επεξεργασίες της περιόδου (π.χ. πολυκατοικία του Le Corbusier στη Μασσαλία).Η συγκρότηση της μορφής με την απόλυτη συμμόρφωση στις αρχές ενός αφαιρετικού και αυστηρού αλλά ποιητικού ρασιοναλιστικού ιδιώματος, παρουσιάζει αναμφισβήτητες συγγένειες με την εμφαντική χρήση των οριζόντιων δυναμικών γραμμών του Giuseppe Τerragni, στα έργα της αντίστοιχης περιόδου και ιδιαίτερα στην Casa del fascio στο Λισσόνε και στο Novocomum στο Κόμο αλλά και με τις «ταινίες»- παραθύρων του Le Corbuisier σε μερικά από τα πρώιμα και πιο εμβληματικά κτίρια κατοικιών του στη διάρκεια του μεσοπολέμου.
Είναι προφανές πως ο Moisei Ginzburg κατάφερε στο συγκεκριμένο κτίριο να συγκεράσει μερικές από τις πιο ριζοσπαστικές πολιτικές και κοινωνικές προσεγγίσεις της ρώσικης πρωτοπορίας και να τις μετασχηματίσει σε μια οργανωμένη αρχιτεκτονικά μονάδα πρότυπης κατοίκησης που δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει στην εικονογραφία της όλα τα νέα υλικά και τις συνθετικές προτιμήσεις ενός δυναμικού, σχεδόν βιομηχανικού τύπου, μοντερνισμού βασισμένου σε λειτουργικό πρόγραμμα και σχηματοποιημένου με την πιο τολμηρή ποιητική διάθεση με την οποία ήταν εξοπλισμένη όλη η καλλιτεχνική ρητορεία των πρώιμων επαναστατικών χρόνων στη Σοβιετική Ένωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου